من تا الان با خانواده ام همیشه گردش و تفریح و مسافرت رو داشتم و با همشون هم موافقم. توی صحبت هایی هم که با ایشون داشتم گفتن که ایشون هم تاجایی که بتونن و وقت داشته باشن حتما به دنبال تفریح و گردش و مسافرت هستن و خیلی هم دوست دارن. فک نمیکنم مسافرت رفتن و گردش به سن و سال ربطی داشته باشه چون خیلی از افراد هستن که سنشون بالاست اما حداقل سالی یک بار رو مسافرت میرن و چه بسا خیلی جوونا هستن که اصلا حوصله مسافرت و این چیزا رو ندارن و مثل آدمای افسرده میمونن.
میگم از این نظرا خوبه و اخلاق خوبی هم داره و آدم آرومیه. چیزیه که من توی زندگیم همیشه دنبال یک آرامش میگردم. ولی بازم خیلی مرددم. نمیدونم چطور بفهمم واقعا این حرفایی که میزنن راسته یا نه! دو روز دیگه اخلاقش کلا یه چیز دیگه نباشه.چون اگر هم قبول کنم فقط بخاطر اخلاقشه.